فندوقهای مامانی...

 یه احساس شیرینی دارم انگار....بدون شما میافته قلبم از کار...الهی دومادیتون رو ببینم گل پسرام...

صدراجون داری میغلتی وهمه جا رو میزنی بهم وبه همه جا سرک میکشی زمین بذارم یه دقیقه بعد باید دنبالت بگردم که از کدوم سوراخ سنبه صدات میادوالهی فدات بشم وپا به زمین بگذاری وبا پاهای کوچیکت همه جا رو بزنی بهم مثل داداشت...

جیگر از این خوردنی کی سراغ داره .قوربون اون چشمات...

الهی فدای خنده ات بشم عسلم...خودمونیم ها کلآبا کلاه مخالفی...

عاشق خودت واین عکستم گلم.جیگرم.چی بگم آخه...بعد یه خواب سه ساعتی اومدم دیدم تو جات داری با ملافت ور میری واز جات تکان نخوردی همین که صدات کردم با این قیافه نگام کردی ومن اون بامزگیت رو شکار کردم...شنیدی که میگن شکار لحظه ها...

همه جای قورباغه رو ول کردی چسبیدی به اون روبان قرمزی که دور گردنش بستم...

دوووووووووففففف...